Ambon Manise deel 2

Nadat we woensdag (nadat we uit Saparua kwamen) al vroeg terug kwamen in het hotel, hebben we de hele dag rustig aan gedaan. ' s Middags zijn we nog even in het winkelcentrum Ambon Plaza geweest. Na de rustige dagen op Saparua moesten we weer wennen aan het hectische straatbeeld van Ambon-stad. Op Saparua waren we (bijna) de enige toeristen. We werden daar regelmatig als mister nageroepen. Het rondlopen op Ambon, maar ook op Saparua was met name voor Janneke een aparte gewaarwording. Ze werd regelmatig aangekeken of aangeklampt. Een belanda putih komen ze niet zo vaak tegen. Op het strand van Natsepa werd haar zelfs een aantal keren gevraagd of ze met haar op de de foto mochten. Terug in Ambon-stad was het ook fijn om niet meer zoveel honden tegen te komen. Op Saparua liepen de honden in grote hoeveelheden rond (het is daar heel normaal om hond te eten!).
Zowel in Ambon als Saparua is het Nederlands elftal zeer populair. Overal zie je de Nederlandse vlag, het logo van de KNVB en oranje shirtjes. Na de verloren wedstrijden van het afgelopen EK was het onrustig op Ambon (rellen, vechtpartijen).
De volgende dag zijn we naar Gereja Katedral Ambon geweest. Dit is een prachtige katholieke kathedraal. We werden daar rondgeleid door de koster.
Later op de middag kregen we bezoek van oom Hans (de jongste broer van de moeder van Johannes). Vanwege de regen en het slechte wegdek konden we helaas niet naar hem toe (hij woont boven op een berg). Daarom kwam hij samen met zijn zoon op de scooter naar het hotel. Ook usie Lillie (dochter van oom Dolf, een andere broer van de moeder van Johannes) kwam naar het hotel. We hebben gezellig met elkaar gesproken.
's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij bung Max (oudste zoon van tante Orpa) en zijn vrouw usie Tien. Ook zijn kinderen Helfi, Kika en de vrouw en kinderen van Helfi waren aanwezig. Na het eten zijn we Ambon-stad by night gaan bekijken met oom Max, Helfi en de kinderen.
De volgende dag zijn we eerst naar het huis van usie Lillie gegaan in batung Gahja. Zij woont samen met haar twee zoons, schoondochter en drie kleinkinderen in het ouderlijk huis van de moeder van Johannes. We hebben ook nog het graf van de oma van Johannes bezocht (oma Suzanna).
Hierna zijn we naar het nationale monument van Martha Christina gegaan. Zij is in 1818 overleden nadat zij gevangen genomen was door de Nederlanders en als slaaf moest werken. Zij was een van de verzetsstrijders tegen het koloniale regime.
Vervolgens zijn we naar het strand van Latuhalat gereden. Dit strand ligt een half uur van Ambon-stad vandaan. De weg er naar toe is prachtig. Veel mooie natuur. Ook het strand is er heel mooi. De zee was zeer onstuimig. We hebben hier even gekeken en genoten van het prachtige uitzicht.
Omdat dit onze laatste dag in Ambon was, zijn we naar bung Bram geweest om afscheid te nemen.
''s Avonds hebben we een heerlijk afscheidsdiner bij tante Orpa gehad. Speciaal voor ons was nasi kuning (gele rijst) gemaakt. Na het eten hebben we nog gezellig met tante Orpa gekletst. Voor we naar huis gingen werd nog samen met ons gebeden voor een goede voortzetting van onze vakantie en een behouden thuiskomst. Terug in het hotel waren Enkie en June ( neef en nicht van Johannes) ons aan het opwachten om afscheid van ons te nemen. June heeft ook nog speciaal voor ons prachtig gezongen. Dit vonden de andere hotelgasten ook. Ze kreeg dan ook een luid applaus.
Vooral voor Johannes, maar ook voor Janneke was het bezoek aan Ambon een bijzondere en indrukwekkende ervaring. Samen eten, praten, herinneringen ophalen, lachen, hier en daar met een traan..... Ook al ben je duizenden kilometers van elkaar verwijderd en zie je elkaar jaren niet, de familieband zal er altijd zijn. We vonden het beiden heel speciaal en het is fijn om dit met elkaar te delen.

In het vorige verslag van Ambon zijn een aantal foto's weggevallen. Deze zullen we nu alsnog plaatsen.