Ambon

Ambon 15 – 20 juli 2013

Op 15 juli zijn we vanuit Surabaya (met een tussenstop in Makasar in Sulawesi) naar Ambon gevlogen. In het hotel was Bram ons aan het opwachten samen met Enky. Na een half jaar was het voor Johannes erg fijn om Bram weer te zien! Vervolgens zijn we met de familie van Enky gaan uiteten. Daarna zijn we met Bram naar Batu Gantong gegaan om daar tante Orpa (jongste zus vader Johannes) en de familie te bezoeken. We werden weer ontzettend gastvrij ontvangen met allerlei lekkere hapjes. Ook Bung Max kwam langs en heeft voor ons gebeden.
De volgende dag zijn we samen met Bram naar Bung Bram gegaan. Ook June en Enky waren aanwezig. We hebben gezellig gekletst en even stilgestaan bij de gezondheid van Bung Bram en hoe het met hem gaat.
Daarna zijn we met de becak (fietstaxi) naar het ouderlijke huis van de moeder van Johannes gegaan in Batu Gaja. Hier woont Usi Lilly samen met haar zoon Ferdinand en zijn gezin. En ook hier werden we weer gastvrij ontvangen met thee en heerlijke Pisang goreng. Ten opzichte van vorig jaar toen we er waren was er wel iets veranderd. Ferdinand heeft namelijk een winkeltje aan het huis gemaakt waar hij spullen verkoopt als eieren, petroleum, snoep, sigaretten e.d. Vorig jaar werd dit nog vanuit het huis verkocht.
’ s Avonds zijn we gaan eten bij Bung Max en Usi Tien in Kudamati. Tante Orpa en Usi Mien waren er ook. Er was overheerlijk voor ons gekookt. Ook heeft Johannes op zijn gitaar gespeeld en werd er volop meegezongen. Het was een gezellige avond!
De volgende dag kregen we bezoek van Mena (petekind van Nona) samen met zijn vrouw, kind, moeder en tante. Het dochtertje van Mena, Marscha, is een vrolijk, gezellig en slim kind. ’ s Middags zijn we naar het ouderlijk huis van de vader van Johannes gegaan in Trikora. Hier was Usi Syane en nog een ander familielid.
Daarna zijn we samen met June en Enky boodschappen gaan doen voor Bung Bram. We hebben kleren en levensmiddelen gekocht. We waren hiervoor in het winkelcentrum Amplace waar verschillende winkeltjes op verschillende etages te vinden zijn. We hebben nog even gelachen met een aantal verkoopsters toen Janneke een hoofddoek ging passen. De verkoopsters wilden graag met een Belanda op de foto. Janneke was weer even vergeten dat de lokale bevolking het speciaal vindt om een Belanda tegen te komen en als het even kan willen ze samen op de foto.
’ s Avonds zijn we met Bram heerlijk gaan uiteten bij restaurant Sari Gurih. Johannes en Bram hadden een heerlijke, zelfuitgezochte Ikan Bakar gegeten. We werden onverwacht ook nog getrakteerd op een live optreden van een van de Indonesische Idols die bij ons aan tafel aan het eten was. Het bleek dat hij heel veel fans had!
De volgende morgen kwam Oom Hans (jongste broer moeder Johannes) bij ons in het hotel op bezoek. We waren het liefst naar hem toe gegaan. Hij woont echter in de bergen. Vanwege de moesson, waardoor er veel regen valt, was dit helaas te gevaarlijk en werd het ons afgeraden. We hebben gezellig thee gedronken met oom Hans en veel herinneringen opgehaald. Hij heeft ook nog een persoonlijke boodschap ingesproken voor de familie.
In de middag wilden we naar het strand van Latuhalat gaan. We hadden geluk dat het regenen tijdelijk gestopt was en de zon zelfs een beetje doorkwam. We besloten om met de angkot (een busje dat door de lokale bevolking veel gebruikt wordt) er naar toe te gaan. De opstapplaats was bij de busterminal waar ook de plaatselijke markt te vinden was. Het busje zat propvol en toen we na ongeveer drie kwartier eindelijk bij Latu Halad aankwamen, waren we dan ook opgelucht. We hebben hier heerlijk gerelaxt en de plaatselijke rudjak gegeten.
’ s Avonds hebben we bij tante Orpa gegeten. Dit keer pakten we de ojek (motortaxi). Al vanaf de ochtend hadden ze voor ons in de keuken gestaan. Het smaakte overheerlijk. Vooral de frikandelletjes!
Voor de volgende dag hadden we een auto met chauffeur gehuurd. We zijn naar het strand van Liang gereden. Dit is een van de mooiste stranden van Ambon. We hadden geluk dat het weer ons goed gezind was. De zon straalde aan de hemel. Het strand was nauwelijks te zien vanwege het hoge water, maar we hebben heerlijk geluierd en gerelaxt op een steiger (tot het weer begon te regenen).
Op de terugweg hebben we de beroemde rudjak van Natsepa (plaatsje aan het strand) gegeten. Het verschil met de dag ervoor was duidelijk te proeven!
’ s Avonds hebben we wederom heerlijk bij Bung Max en Usi Tien gegeten. We zijn ook deze avond met de ojek gegaan. We kwamen helaas vast te zitten in een verkeersopstopping. De bestuurders van de ojeks manouvreerden ons overal zigzaggend doorheen, langs auto’s, vrachtwagens, andere motoren, over de stoep e.d. Gelukkig kwam het allemaal goed. Echter toen moest Johannes nog komen…. Dit duurde wat langer. We maakten ons nog even zorgen, maar gelukkig kwam ook hij uiteindelijk goed aan. Het eten was wederom heerlijk! Ook nu waren er weer frikandelletjes…. En bruine bonensoep! Later kwamen ook tante Orpa, usi Nona en usi Mien om afscheid van ons te nemen. Dit was immers onze laatste avond. Tante Orpa wilden ons graag afzetten bij het hotel. Ze is samen met haar dochters met de angkot met ons meegegaan. Het liefst wilde ze ons de volgende ochtend naar het vliegveld brengen. Dit werd door iedereen echter afgeraden…….
Toen we terugkwamen in het hotel was de familie van Enky samen met June ons aan het opwachten. June had ook nog twee vriendinnen meegenomen en samen met hen heeft ze nog twee liedjes speciaal voor ons gezongen.
Helaas was er weer een einde gekomen aan ons verblijf op Ambon. Het waren weer hele speciale dagen. Het was fijn om de familie weer te zien en met elkaar een aantal dagen op te trekken. Zoals we vorig jaar ook hadden ervaren is dat de band met je familie, ook al woon je nog zo ver bij elkaar vandaan, heel vertrouwd voelt. Voor Johannes was het ook erg bijzonder om samen met Bram op Ambon te zijn en de ervaringen samen mee te maken en te delen. Daarnaast was het voor ons heel prettig om een prive-gids bij ons te hebben. Bram kent Ambon op zijn duimpje en heeft ons onder andere laten kennismaken met de lokale vervoersmiddelen (angkot, becak, ojek). Hierdoor hebben we Ambon nog beter leren kennen wat een extra dimensie maakte aan onze dagen op Ambon.
De volgende morgen moesten we al vroeg naar het vliegveld. Samen met Bram zijn we naar Jakarta gevlogen. Hier moesten we afscheid nemen van Bram en vlogen wij via Kuala Lumpur door naar Kuching (Sarawak, Maleisisch Borneo).