Borneo Rainforest Lodge

Borneo Rainforest Lodge 27-31 juli ‘13

Vanuit Kota Kinabalu zijn we ’s morgensvroeg in een klein uurtje naar Lahad Datu gevlogen. Onderweg zagen we vanuit de lucht de Mount Kinabalu. De hoogste berg van Zuid Oost Azie (4095 meter). Het was een prachtig gezicht om deze berg boven de wolken te zien uitstijgen. Nadat we in Lahad Datu geland waren, wachtte ons nog een autorit van ongeveer twee en een half uur. Het eerste gedeelte was nog goed begaanbaar, maar na ongeveer drie kwartier waren het hobbels en bobbels en werden we flink door elkaar geschud. We waren op weg naar Borneo Rainforest Lodge in Danum Valley Conservation Area. Dit is Sabah’s grootste (43.800 hectare) beschermde Lowland Rainforest. Er wonen meer dan 340 soorten vogels, 124 soorten zoogdieren, 72 soorten reptielen, 56 soorten amfibieen en ongeveer 200 plantensoorten per hectare! Borneo Rainforest Lodge ligt middenin het primaire regenwoud. Er is een hoofdlodge en verschillende kleine chalets waar tot maximaal 54 toeristen mogen verblijven. Er wordt een ‘Green Policy’ gevoerd, zodat er zo min mogelijk schade aan dit mooie natuurgebied wordt berokkend, terwijl het toch mogelijk is dat mensen van dit ongerepte stuk natuur kunnen genieten. De nicht van Janneke, Ellen Logtens, heeft hier gewerkt en gewoond. Als milieu-deskundige heeft zij gekeken welke mogelijkheden er zijn om milieuvervuiling zoveel mogelijk tegen te gaan in de Lodge. Een aantal voorbeelden waaraan je dit Green Policy merkt: strikt scheiden van het afval, recyclen van afval, ‘Refil facilities’ waar je gefilterd drinkwater in je herbruikbare flesje kunt bijvullen, composten, shampoo en douchegel in hervulbare verpakkingen, shampoo en douchegel op natuurlijke basis zonder fosfaten en andere schadelijke stoffen, geen airco maar speciaal systeem voor ventilatie in de chalets, warm water verwarmd door de zon op het dak en het water wordt m.b.v. bepaalde micro-organismen gezuiverd. Dit zijn nog maar enkele voorbeelden. Toen Ellen hoorde dat wij naar Borneo op vakantie zouden gaan en wij haar vroegen naar tips, gaf ze dan ook aan om zeker naar deze Lodge te gaan! We hebben hier nog geen moment spijt van gehad. Wat een ervaring! Het begon al met de autorit door de prachtige natuur. Eerst door het secundaire regenwoud en later ook door het primaire regenwoud waar ook de Lodge ligt. We reden in een auto met vierwiel aandrijving. Dit was op sommige plekken ook wel heel prettig. Onze chauffeur gaf bij aanvang van de rit aan dat er olifanten gespot waren. De chauffeurs en gidsen hebben telkens contact met elkaar, zodat ze elkaar kunnen attenderen op gespot wildlife. We hebben een heleboel olifantenpoep zien liggen, maar helaas waren de olifanten zelf al gevlogen. Toen we aankwamen in de Lodge werden we heel gastvrij ontvangen door een team van medewerkers. Ze wisten dat we familie van Ellen waren en dit werd zeer gewaardeerd. We kregen een ontzettend mooi chalet met uitzicht op de rivier en met een bathtub op het balkon. Ook maakten we kennis met Mike. Onze prive-gids voor de komende 5 dagen.
Die middag hadden we onze eerste wandeling; een kennismakingswandeling. We hadden snel nog even leeche-sokken gekocht, omdat hier in het regenwoud veel bloedzuigers voorkomen die zich gemakkelijk door kleren en openingen wurmen tot ze een lekker warm plekje huid vol bloed hebben gevonden. We zouden deze middag dicht bij de Lodge-area blijven. We waren naar Danum Valley gekomen om onder andere wildlife te spotten, maar wisten ook dat, dat op deze plek wel moeilijker is dan op andere plekken binnen Borneo. Dit omdat het gebied zeer uitgestrekt is en de dieren alle vrijheid hebben om te gaan en staan waar ze willen. Het is namelijk een groot stuk ongerept natuurgebied. We wilden beiden in ieder geval heel graag de Orang Utan in het wild zien. Semi-wild hadden we ze in Semonggoh wel al gezien, maar dat is toch anders. Echter met het debacle van de vleermuizen nog vers in ons achterhoofd, durfden we hier niet te hard op te hopen. Want…. De natuur is onvoorspelbaar! Dat hadden we al heel sterk ondervonden! Maar wat gebeurde er…. We hadden een aantal meters van de trail gelopen en Mike was ons van alles aan het uitleggen. Op een gegeven moment hoorden we boven ons hoofd iets en er viel iets naar beneden. We keken naar boven en zagen recht boven ons….. een Orang Utan! Heel onwerkelijk om al zo snel oog in oog met dit bijzondere dier te staan! We konden het in eerste instantie dan ook niet geloven. Ook Mike stond perplex! Er zijn zelfs mensen geweest die 5 dagen in de Lodge waren en er geen een gespot hadden. Na een hele tijd gekeken te hebben naar dit intrigerende dier, verstopte hij zich en zijn we verder gelopen. We zagen deze wandeling al verschillende, met name kleine diertjes en heel veel mooie natuur. Maar wat een wonder…. Op een gegeven moment was er weer een Orang Utan gespot, een moeder met haar baby! Wat een geluk! Later zagen we ook nog een aantal Red Leaf Monkeys. Toen we terugkwamen in ons chalet bleek Johannes ontzettend te bloeden op zijn rug. Een bloedzuiger (tigerleeche) had hem te pakken genomen…. Hij heeft hiervoor een certificaat gekregen waar officieel op staat aangegeven dat hij bloed heeft geschonken aan het Regenwoud ☺ (het zou trouwens niet bij die ene keer blijven….!).
’s Avonds kregen we in een groep met nieuwe gasten uitleg over de Lodge, de omgeving en ‘the Green Policy’. Het werk van Ellen werd aangehaald en daarbij moest toch ook even vermeld worden dat Janneke de nicht van Ellen nu ook te gast was! Mike vertelde later dat hij het een eer vindt dat hij ons mag gidsen omdat we familie van Ellen zijn en hij erg onder de indruk is van wat zij heeft betekend voor Borneo Rainforest Lodge. We hadden al eerder gemerkt dat Ellen een grote indruk heeft achtergelaten bij het personeel in wat ze hier tot stand heeft weten te brengen. Na de voorlichting was het tijd voor een ‘night Safari’. In een open vrachtwagentje gingen we met een aantal andere mensen op pad. Boven op het dak van de vrachtwagen zat Mike en met een groot licht probeerde hij dieren te spotten voor ons. Vaak zie je ogen oplichten als het licht erin schijnt. Janneke dacht op een gegeven moment ook iets te zien en liet dat enthousiast horen. De vrachtwagen stopte…. Echter het bleken twee vuurvliegjes te zijn die synchroon naast elkaar vlogen i.p.v. het beest met de oplichtende ogen wat ze erin herkend had. Helaas hadden we tijdens deze safari niet zoveel geluk als die middag en hebben we maar weinig dieren kunnen spotten. Maar onze dag kon niet meer stuk na de twee ontmoetingen met de Orang Utans! Toen we terugkwamen konden we heerlijk gaan eten. ’ s Middags hadden we al kennisgemaakt met de overheerlijke keuken van de Lodge. Allemaal verse, biologische producten. En dat proef je!! Op een gegeven moment begon het ontzettend hard te regenen. We waren natuurlijk niet voor niets in het REGENwoud. Zoals we ook in Mulu al hadden gemerkt is het in het regenwoud erg benauwd en zweet je constant. Zo’n regenbui zorgt voor verfrissing, waardoor het even een beetje afkoelt. Terug in ons chalet zijn we op ons balkon lekker in de bathtub gegaan en hebben we genoten van de jungle-geluiden. Met op de achtergrond deze geluiden zijn we ook in slaap gevallen. De chalets staan echt in verbinding met de natuur. Ze hebben veel openingen waardoor het lijkt alsof je buiten verblijft (en waardoor er ook veel kleine insekten en hagedissen binnenkomen…) En wat ook heerlijk is…. Er is geen TV! Puur natuur dus! We hebben heerlijk geslapen en werden ’s morgens uiteraard gewekt door de natuur. Heerlijk wakker worden is dat! De roep van de Gibbons herkenden we meteen. Deze had Mike de avond ervoor heel duidelijk voorgedaan.
Deze ochtend stond er een wat zwaardere beproeving op het programma. Een hike-tocht. Je kunt het je niet voorstellen, maar wat zagen we toen we net onderweg waren….. Juist, wederom een Orang Utan! Ditmaal was het waarschijnlijk een jong mannetje. Hij was aan het proberen om een vrucht open te krijgen. Het was leuk om te observeren hoe hij dat probeerde klaar te krijgen. Vervolgens moesten we een heel stuk wandelen en klimmen. Wat is het bijzonder om door de dikke begroeiing van het regenwoud te lopen en die speciale geur te ruiken. Toen we bijna boven waren werden we meegenomen naar een soort ‘graf’, Coffin genaamd, van het stamhoofd van een stam die hier vroeger woonde. De persoon werd bewaard in een houten omhulsel. Je kon nog een aantal beenderen herkennen. Later hebben we ook een aantal Coffins van andere stamleden bekeken. Vervolgens zijn we naar het uitzichtpunt gegaan, waar vandaan je een ontzettend mooi panorama hebt over het regenwoud en de Lodge Area. Op de terugweg hoorden we de roep van de Gibbons. Deze dieren zouden we ook heel graag willen zien, maar zij laten zich helaas niet zo snel zien. Maar…. wat hadden we weer een geluk! We spotten er zelfs 3 en zagen ze van de ene- naar de andere boom springen. Heel grappig om te zien. Bijna op het einde van de tocht was de Natural Jacuzzi. Een plek midden in het regenwoud waar een waterval uitkomt in een natuurlijk bad. We konden ons hier even opfrissen en lekker gaan zwemmen. Maar….. er zaten ook visjes in het water. Van die knabbelvisjes die dode huidcellen eten (zoals in Nederland ook vaker in een Spa te zien is). Echter deze visjes waren wel wat groter en ze hapten behoorlijk. Maar we hebben ons er overheen gezet en ons de mogelijkheid om even af te koelen niet laten ontnemen door deze knabbelaars. Als je maar steeds in beweging blijft, komen ze niet aan je. Je kunt je dus wel voorstellen hoe met name Janneke in het water rondliep en rondzwom……☺ Na deze opfrissing zat de hike-tocht er bijna op. We waren zo’n 5 uur onderweg geweest. Later op de middag zou er weer een wandeltocht op het programma staan. Echter vanwege regen en onweer kon deze niet doorgaan. Dit was ook prima. Hierdoor hebben we even lekker bij kunnen komen. De afgelopen weken waren we telkens zo in de weer geweest en hadden we nog weinig rustmomenten gehad. En waar kun je je nu beter ontspannen en uitrusten dan midden in de natuur!
’s Avonds stond er een avondwandeling op het programma. We zagen weer verschillende dieren, waaronder verschillende soorten kikkers, maar ook een grote uil op korte afstand.
De volgende dag zouden we ’ s morgens de Canopy walkway gaan bewandelen. Onderweg er naartoe zagen we nog een aantal neushoornvogels (hornbills). Net zoals in Mulu, hebben ze ook hier met hangbruggen een route hoog door het regenwoud gemaakt. Deze keer hingen de hangbruggen op sommige punten nog iets hoger. Maar wat is dat mooi om zo hoog in het regenwoud te zijn en te zien hoe groen en dichtbegroeid het er is en hoe onvoorstelbaar hoog de bomen kunnen zijn. Onbeschrijflijk mooi! Nadat we terugkwamen van de Canopy walkway zijn we op het terrein waar het personeel verblijft (staffholder quarters) gaan kijken. We hebben kunnen zien waar Ellen verbleef en ook hebben we ‘the Recyclehouse’ gezien waar gecompost, gerecyceld et cetera wordt!
Vroeg in de avond hebben we weer een wandeling gemaakt. We hadden deze dag nog geen Orang Utan gezien…. Daar moest iets aan gedaan worden. En ook dit keer hadden we geluk. We zagen een moeder met haar baby. Omdat het tegen de avond liep, ging ze zich klaarmaken voor de nacht. We zagen haar een nest maken. Wat was dat bijzonder om te zien! De gidsen herkennen de meeste Orang Utans en kennen ze ook bij naam. De baby die wij hadden gezien heet Kate. Ze is vernoemd naar Kate van Prins William. Zij zijn hier vorig jaar in september namelijk ook geweest. Vervolgens gingen we wederom op weg naar de Canopy walkway. Tussen 18.00 en19.00 heb je daar de kans om de giant red flying squirrel te zien vliegen van boom naar boom. Dit is een soort eekhoorn die geen vleugels heeft maar wel stukken kan vliegen doordat hij een soort membraan tussen zijn poten heeft zitten! We installeerden ons op het hoogste punt van de Canopy walkway en gingen wachten. Ook nu hielden we er uiteraard rekening mee dat het goed mogelijk was dat we niks zouden zien (denk aan de vleermuizen☺), maar dit keer werd ons wachten gelukkig wel beloond. We zagen de eekhoorn maar liefst drie keer vliegen. En ook nog een vrij flinke afstand. Zeer indrukwekkend om te zien!
De volgende morgen zouden we een vroege ochtendwandeling maken. Met name vroeg in de ochtend zie je de mist tussen de hoge bomen van het regenwoud opstijgen. Een mooi gezicht. En ook zie- en hoor je dan hele andere dieren dan op een ander moment van de dag. Mike gaf aan dat het doel voor die dag was om de Great Argus Pheasant (grote vogel met indrukwekkende veren te zien) en de grote mannelijke Orang Utan. Je moet uiteraard hoge doelen stellen…., maar of dit haalbaar zou zijn? Als eerste gingen we op zoek naar de vogel. Die vonden we. Op sommige momenten laat hij zijn verenpracht zien, doordat hij een soort dans laat zien. We hebben een hele tijd gewacht en hem goed kunnen observeren, maar helaas hij ontsprong de dans….. Toen we besloten hadden om verder te wandelen, hoorden we op een gegeven moment een bepaald geluid. Mike werd helemaal enthousiast. Dit was het geluid van Abu, het alfamannetje van de Orang Utans, The King of the Rainforest! We zijn ontzettend snel op het geluid afgegaan. Nog een andere gids met zijn gasten had het ook gehoord en zij hadden hem al gespot. Hij was echter vrij ver weg en hield zich verscholen. Af en toe zag je zijn hand op en neer gaan. Alsof hij naar ons aan het zwaaien was. Echter op een gegeven moment kwam hij in beweging. Ondertussen waren er meerdere gidsen met hun gasten naar de plek waar Abu zich ophield gekomen (zij hebben onderling allemaal contact met elkaar). Het is namelijk heel bijzonder om Abu te zien, omdat hij zich niet zo vaak laat zien. We werden wel gewaarschuwd dat als hij de weg over zou willen steken, dat we dan een heel stuk weg moesten gaan staan. Een (mannelijke) Orang Utan is namelijk ontzettend sterk en kan ook heel agressief zijn. Het was bijzonder om met zijn allen af te wachten wat Abu zou gaan doen. Op een gegeven moment was hij door de dichte begroeiing niet meer te zien. Zou hij dichterbij komen…..? We keken (bijna) allemaal een andere kant op, behalve Johannes die hem ineens in een hele andere hoek ontdekte. Abu klom in een boom en ging daar rustig eten. We konden hem ontzettend goed bewonderen. Wat een groot hoofd en een dikke nek heeft hij… (zie de foto’s). Wauw!! Dit was de kers op de taart. We waren in eerste instantie al blij dat we sowieso een Orang Utan hadden gezien. Vervolgens zagen we ook nog een moeder met baby, later zagen we zelfs een moeder met baby een nest maken. Maar om het geluk te hebben om Abu te ontmoeten….. Ongelooflijk! En Johannes heeft een aantal ontzettend mooie foto’s van hem gemaakt! Onze dag kon niet meer stuk (en het was pas ochtend).
De volgende wandeling was pas later in de middag. Tijdens deze wandeling begon het heel hard te regenen. Een extra dimensie aan ons regenwoud-verblijf. We zagen zelfs een krab. Er blijken krabben te zijn die in het regenwoud voorkomen…. Ongelooflijk toch! Ook zagen we nog een groepje Langstaart Makaken (die we overigens al eens eerder hadden gespot). Johannes was bezig om een mooie foto van ze te maken. Mike en Janneke waren vast doorgelopen, totdat we een soort van vloek achter ons hoorden. Een van de apen had iets van boven op Johannes zijn hoofd gegooid. Echte apenstreken….!
Die avond konden we weer mee met de night Safari, zoals we ook de eerste avond gedaan hadden. We hadden toen echter niet veel gezien. Johannes geloofde het wel en ging niet mee. Janneke wilde toch nog een poging wagen. En met geluk…. Tot twee keer toe werd een Bengaalse Tijgerkat (Leopard Cat) gespot. Bijzonder om tegen te komen! En ook een slang werd gezien. Helaas geen Soenda spookdiertje. Die hadden we ook nog graag gespot.
De volgende morgen moesten we al vroeg op. We gingen vanaf een uitkijktoren de zonsopkomt boven het regenwoud bekijken. Om 4.00 reden we aan. Na ongeveer een klein uur kwamen we aan bij de uitkijktoren. Het bleek dat er nog een auto van de Lodge stond en dat er boven op de toren een uitgebreid ontbijt voor ons zou worden klaargemaakt! De zon kwam helaas niet echt op vanwege wat bewolking, maar dat nam niet weg dat we sprookjesachtige beelden zagen. Wat is het mooi om zo hoog boven het regenwoud te staan en dan de hoge bomen parmantig boven de mist te zien uitkomen. Het steeds sterker wordende daglicht zorgde telkens voor andere beelden. Wauw!! Uiteindelijk kwam ook de zon nog door die een goude gloed over de mist uitstrooide! Fantastisch en bijna niet in woorden te omschrijven. De foto’s zijn veelzeggend, maar kunnen toch nooit dat gevoel vastleggen van het moment dat je er daadwerkelijk naar staat te kijken en beseft dat je op een zeer bijzondere plek van de aarde bent, midden in een van de weinige stukken ongerept regenwoud die er op de wereld nog te vinden is. Dit hadden we niet willen missen. En dan je ontbijt nuttigen met dit panorama. Hier zullen we nog vaak aan terugdenken!
Het was fijn dat Mike ook vanmorgen met ons mee was. Wat hebben we de afgelopen dagen een goede gids aan hem gehad. Hij heeft ons heel veel verteld en geleerd over de natuur. Wat kan de natuur toch slim zijn! Mike wist- en zag ontzettend veel. Het is te veel om op te noemen wat we in de dagen dat we hier waren allemaal gezien hebben (op de terugweg zelfs nog een dikke slang). De hoogtepunten en meest bijzondere dieren hebben we in het verslag proberen te verwerken. Daarnaast had Mike ook ontzettend veel humor en kon je erg om- en met hem lachen. Ook moest hij zelf vaak het hardst om zijn eigen grapjes lachten (net zoals Johannes dat altijd doet ☺). Overigens is al het personeel in de Lodge (receptie, restaurant, schoonmaak, gidsen) ontzettend vriendelijk en gastvrij. Je wordt telkens persoonlijk, bij je naam, begroet. Dit maakt dat je, je hier al snel thuis voelt. Het personeel lijkt onderling ook een goede band te hebben. Net een grote familie.

Later in de middag zouden we teruggebracht worden naar het vliegveld om naar Kota Kinabalu door te vliegen. Echter eerst hebben we bij ons chalet vanuit onze bathtub nog genoten van het mooie natuurschoon en de geluiden van de jungle. Deze beelden en geluiden hebben we goed vastgelegd in ons geheugen! Wat zouden we dit gaan missen en wat zullen we hier een heimwee naar krijgen als we straks weer in ons drukke en hectische dagelijks leven terug zijn! We hopen dat deze herinneringen ons soms kunnen terughalen naar dit hele mooie plekje op aarde!! En Ellen wat zijn wij blij dat we naar ‘jouw’ plekje zijn gegaan en hebben mogen zien waar jij gewerkt en gewoond hebt en welke invloed jij hier hebt gehad en welke indruk dat hier op de mensen heeft achtergelaten. En op ons!!! Bedankt!!!