Java rondreis

Java rondreis 10-15 juli ‘13

Vanuit Kuala Lumpur zijn we naar Jogjakarta gevlogen. Daar aangekomen was er geen bagageband, maar werden de koffers handmatig klaargezet en moest je vervolgens je eigen koffer zien te vinden. Dit zorgde voor de nodige hectiek en chaos. Uiteindelijk hadden wij onze koffers en werden we opgewacht door Dede, onze chauffeur, die ons de komende vijf dagen zou rondrijden door Java. Hij zette ons af bij het hotel waar we de komende twee nachten zouden verblijven, hotel The Phoenix. Dit is een prachtig hotel uit het koloniale tijdperk. Dit is nog te zien aan de hele inrichting. Er is zelfs een museum in gevestigd. ’ s Avonds hebben we een stuk van de Jalan Malioboro bewandeld. Dit is de bekendste winkelstraat van Jogjakarta en deze bestaat voornamelijk uit winkeltjes en eetstalletjes.

De volgende dag zijn we al vroeg op weg gegaan naar de Borobodur. Dit is de grootste Boeddhistische tempel van Java. Hij is gebouwd rond 750 na Christus en ligt ongeveer 40 km van Jogjakarta. De tempel ligt onder de rook van de Merapi vulkaan. In de tempel is ongeveer 56640 kubieke meter steen verwerkt. De bouw moet minstens 80 jaar hebben geduurd. De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa en is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote stoepa.
Na een vulkaanuitbarsting zijn de mensen uit midden Java moeten vluchten en is de tempel onder begroeiing verdwenen en in de vergetelheid geraakt. In 1814 is de tempel opnieuw ontdekt door een Nederlander (H.C. Cornelius). In de jaren daarna zijn ze de tempel gaan vrijmaken. De eerste grote restauratie startte in 1907. Pas in 1953 kon de restauratie van de hoofdtempel afgerond worden. Doordat de Borobudur gebouwd is op een heuvel, verzakte hij door de vele tropische regenbuien. Het bleek nodig dat er een massale restauratie uitgevoerd moest worden. Dit is in de periode 1973-1984 uitgevoerd (mede gefinancierd door Unesco). Sinds 1991 staat de Borobudur op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Bij de aardbeving op Midden Java in 2006 is de Borobudur niet beschadigd, maar tijdens de uitbarsting van de Merapi vulkaan in 2010 is er vulkanische as op de Borobudur terechtgekomen. De tempel is toen een aantal maanden gesloten geweest om door personeel en zo’n 300 vrijwilligers de tempel asvrij en schoon te maken.
Doordat het Ramadan was en we er al vroeg in de ochtend waren (8.00 uur) was het niet druk. Het was helder en zonnig weer, waardoor de tempel goed tot zijn recht kwam. Ook een deel van de Merapi vulkaan hebben we even kunnen aanschouwen. Er hing echter veel bewolking in de bergen.
Vervolgens hebben we de Pawon en de Mendut tempels (en Mendut klooster) bezocht. Dit zijn twee kleine tempels die ook op de werelderfgoedlijst staan.
Hierna zijn we naar een zilversmederij gegaan (en hebben we natuurlijk wat gekocht ☺….) waarna we zijn teruggereden naar Jogjakarta. Eerst hebben we Batik Plentong, een Batikfabriek bezocht. We vonden het erg interessant om het proces van ontwerp tot de uiteindelijke Batik stof te zien. We hadden niet in de gaten dat het zoveel tijd kost en dat er zoveel handwerk bij komt kijken.
Vervolgens hebben we het waterkasteel Tamansari bezocht. Dit was het vroegere kasteel van de Sultan van Jogjakarta. Voor zijn huidige paleis waren we helaas te laat. Het was al gesloten.
‘ s Avonds hebben we gezellig gedineerd met Dionne, Frits en hun zoon Maarten. Dionne is een collega van Johannes. Heel bijzonder om elkaar in het verre oosten te ontmoeten en reisverhalen uit te wisselen.

De volgende ochtend zijn we de Prambanan tempel gaan bezoeken. Dit is de grootste Hindoe tempel van Java. Ook deze tempel staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De tempel is ongeveer 850 na Chr. gebouwd. Korte tijd nadat het was voltooid werd het verlaten en begon het te vervallen. Pas vanaf 1893 werd het weer uitgegraven. De reconstructie is in 1918 begonnen en is nog bij lange na niet gereed. Toen wij er waren kon je dan ook zien dat er nog hard gewerkt wordt om het complex verder te reconstrueren. Bijzonder om te zien hoeveel werk een dergelijke reconstructie kost. Overal lagen hopen met stenen die al bij elkaar gezocht waren. Wat een werk moet dit zijn en ontzettend knap dat uit al die stenen tempels gereconstrueerd kunnen worden. Onze gids gaf aan dat er in tegenstelling tot de reconstructie van de Borobudur geen/nauwelijks financiele steun door Unesco gegeven wordt aan de reconstructie van de Prambanan. Het zal nog tig-jaren gaan duren voordat het gehele complex gereconstrueerd is. Bij de aardbeving in 2006 is het al herbouwde gedeelte van het Prambanan-complex ernstig beschadigd geraakt en moest het wederom hersteld worden.
Door het bezoeken van de Borobodur en de Prambanan hebben we, dankzij de gidsen, meer kennis over het Boeddhisme en Hindoeisme gekregen.
Vervolgens zijn we het Sultanpaleis in Solo gaan bezoeken. Een mooi paleis waar we goed rondgeleid werden. We mochten zelfs in een deel van de tuin komen (daar waar een aantal van zijn kinderen wonen). De gids gaf aan dat het mogelijk was dat je de Sultan tegenkwam. Helaas hebben wij hem niet kunnen ontmoeten. Koning Juliana was bevriend met deze Sultan-famiie en is er regelmatig op bezoek geweest. We hebben nog verschillende souvenirs van de Koninklijke familie gezien.
Hierna vervolgden we onze reis naar onze slaapplaats in Kediri. Dit was nog zo’n 5 uur rijden. De chauffeur koos een toeristische route door de bergen, zodat we ondertussen van het landschap konden genieten.

De volgende ochtend gingen we weer op weg. We zouden uiteindelijk uit moeten komen in Tosari (om naar de Bromo te gaan). We hebben bijna de hele dag in de auto gezeten. Na een aantal uren kwamen we uit bij de Cobanrondo waterval. Dit was een grote waterval, mooi om te zien. Er waren ook veel aapjes aanwezig. De bekende Makaken (brutale aapjes die we vorig jaar ook in Lombok en Bali gezien hadden), maar ook zwarte aapjes, waarvan we niet weten hoe ze heten. Deze konden we van een afstandje bekijken. Lachwekkend om deze dieren een tijd te observeren. Duidelijk familie van de mens….!
Na weer een aantal uren in de auto gezeten te hebben (het was inmiddels al bijna aan het schemeren), kwamen we aan in Tretes. Ook hier gingen we een aantal watervallen bekijken. Hierna moesten we nog ruim drie uur rijden om in Tosari aan te komen. Tosari ligt hoog in de bergen. Het was intussen gaan regenen en pikdonker geworden. We hebben wel eens meer relaxt in de auto gezeten… Toen we rond 21.30 eindelijk veilig en wel aankwamen, hadden we geluk dat we nog konden eten. Doordat we vandaag zulke grote afstanden afgelegd hadden, hadden we hier nog geen tijd voor gehad. Hierna zijn we snel gaan slapen, want om 2.45 zou de wekker weer gaan…. We zouden de zonsopkomst op de Bromo gaan bekijken. Ook al hadden we dit vorig jaar eveneens op ons programma staan, het blijft heel bijzonder om dit natuurfenomeen te aanschouwen. Vorig jaar hadden we echter meer geluk, doordat er geen bewolking was en de zon heel zichtbaar opkwam. Evengoed was het fantastisch om de kraters boven de mist te zien zweven. Heel mystiek, net een sprookjeswereld. Ook nu hebben we de klim naar de kraterrand van de Bromo gemaakt. Heel indrukwekkend om in de krater te kijken, de kolkende massa te zien en de zwaveldampen te zien opstijgen. Vanaf de kraterrand heb je ook een fantastisch uitzicht over de caldeira’s. Je kunt nog goed zien hoe de lava naar beneden is gestroomd. Toen we aankwamen was alles nog in mist verholen, maar deze mist trok geleidelijkaan steeds verder op wat mooie plaatjes opleverde.
Nadat we het Bromo-avontuur hadden afgesloten zijn we naar Surabaya gereden waar vandaan we de volgende dag naar Ambon zouden vliegen.

We hadden de afgelopen dagen veel in de auto gezeten en veel natuur gezien, maar ook meer inzicht gekregen in het dagelijks leven van de bevolking. Het verkeer verbaast ons telkens weer. Het lijkt zo hectisch en druk. Het krioelt door elkaar. Op scooters rijden complete gezinnen, soms wordt er tussendoor zelfs nog flesvoeding gegeven aan een baby. Er wordt veel getoeterd, geknipperd en afgesneden (links en rechts). Het verwondert ons dat we onderweg geen enkel ongeluk hebben gezien.
Al met al hebben we de afgelopen dagen veel gezien met voor ons als hoogtepunt de Borobudur tempel. Hoewel de Bromo vulkaan wederom ook weer heel bijzonder was om te zien. Een tweede keer vallen je toch ook weer andere dingen op die je eerder niet gezien had.